Öz

Giriş

Rotavirüsler dünya çapında bebeklerde ve küçük çocuklarda şiddetli ishalin önde gelen nedenidir. Bugüne kadar A grubunda 32 farklı G ve 47 farklı P genotipi tanımlanmıştır. Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) salgınının ardından, ülkemiz, COVID-19 ile ilişkili akut gastroenterit de dahil olmak üzere bulaşıcı hastalıkların görülme sıklığını etkili bir şekilde azaltan çeşitli önlemler uyguladı. Bu çalışmada COVID-19 pandemi önlemlerinin rotavirüs genotip dağılımında değişikliğe neden olup olmadığının araştırılması amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem

Rotavirüs antijeni pozitif olan 64’ü pandemi öncesi ve 64’ü pandemi döneminde olmak üzere toplam 128 gayta örneği genotiplendirme için ileri çalışmaya alındı. Pandemi öncesi dönemde örneklerin 50’sinde (%78) revers transkripsiyon-polimeraz zincir reaksiyonu ile rotavirüs RNA’sı tespit edilirken, pandemi döneminde örneklerin 51’inde (%80) rotavirüs RNA tespit edildi.

Bulgular

Pandemi öncesi dönemde çalıştığımız hastalarda şu sonuçlara ulaşılmıştır: 24’ünde (%48) G9P[8], 14’ünde (%28) G1P[8], beşinde (%10) G2P[8], üçünde (%6) G2P[4], ikisinde (%4) G3P[8], birinde (%2) G4P[8] ve birinde (%2) G9P[4]. Pandemi döneminde çalıştığımız hastalarda şu sonuçlara ulaşılmıştır: 28’inde (%54) G9P[8], 12’sinde (%24) G1P[8], altısında (%12) G2P[8], ikisinde (%4) G2P[4], birinde (%2) G3P[8], birinde (%2) G4P[8] ve birinde (%2) G9P[4].

Sonuç

Çalışmamızda G9P[8]’nin her iki dönemde de baskın genotip olduğu bulundu. Pandemi öncesi ve pandemi dönemi arasında rotavirüs genotipleri arasında fark olmadığı bulundu.