Türkiye’deki Bazı Yoğun Bakımlarda El Hijyeni Uyum Oranları: Çok Merkezli Asklepeion Çalışmasının Sonuçları
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
ARAŞTIRMA
CİLT: 7 SAYI: 1
P: 37 - 37
Ocak 2018

Türkiye’deki Bazı Yoğun Bakımlarda El Hijyeni Uyum Oranları: Çok Merkezli Asklepeion Çalışmasının Sonuçları

Mediterr J Infect Microb Antimicrob 2018;7(1):37-37
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
Alındığı Tarih: 24.09.2018
Kabul Tarihi: 03.01.2019
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

Öz

Giriş: El hijyeni en maliyet etkin enfeksiyon kontrol önlemlerinden biridir. Bu çok merkezli çalışmada, Türkiye’deki 15 hastanenin el hijyeni uyumu gözlem sonuçları analiz edildi.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışma Türkiye’nin altı bölgesindeki, 11 ilinde bulunan 15 hastanede (sekiz üçüncü basamak eğitim, altı devlet, bir özel hastane) gerçekleştirildi. Gözlemler, Dünya Sağlık Örgütü-5 endikasyonları el hijyeni kurallarına göre enfeksiyon kontrol uygulayıcıları tarafından yapıldı ve genel uyum oranları hesaplandı. El hijyeni gözlemleri kör olmayan şekilde yapıldı (unblinded - sağlık personelleri gözlem sırasında gözlemlendiklerini bilmekteydiler). Çalışmada, çalışmaya katılan merkezlerin 2015 ve 2016 takvim yıllarına ait el hijyeni uyum verileri toplandı.

Bulgular: El hijyeni uyumu açısından 2015 ve 2016 yılları arasında istatistiksel olarak anlamlı artış saptandı. El hijyeni endikasyonu gözleminin toplam sayısı ve uyum oranları 2015 ve 2016 için sırasıyla 60071/78116-%76,9 ve 66551/83607-%79,6 idi (p=0.0001). Hemşireler her iki yılda da uyum oranı en yüksek grup olarak saptandı. En yüksek uyum oranları vücut sıvısı ile temas sonrası saptanırken (2015’de %88,2 ve 2016’da %91,4), en düşük el hijyeni uyum oranları hasta temasından önce saptandı (2015’de %61,3 ve 2016’da %65).

Sonuç: Sunulan veriler, kör olmayan gözlemler altında, Türkiye’deki el hijyeni uyumunun göreli olarak kabul edilebilir oranlarda olduğunu göstermektedir. Beş endikasyonun herhangi birinde 50 persantil oranının altında kalan merkezlerin o endikasyondaki uyumu artırmak için çaba göstermesi önemlidir.

Anahtar Kelimeler:
Enfeksiyon kontrolü ve korunma, epidemiyoloji, nozokomiyal, hastane-kaynaklı enfeksiyonlar, sağlık bakımı ile ilişkili enfeksiyonlar