Özet

Giriş: Dang humması, Flaviviridae ailesinden bir RNA virüsünün neden olduğu ve Aedes sivrisinekleri ile taşınan akut viral bir hastalıktır. Tropikal bir hastalık olduğundan, demografik ve klinik profilleri ile mevsimsel görülme sıklığının bilinmesi hastalığın yönetimi ve kontrolüne yardımcı olabilir. Ayrıca trombositopeni, lökopeni ve transaminit (karaciğer enzim yüksekliği) ile dang hummasının ciddiyeti, mortalitesi ve morbiditesi arasındaki ilişkiyi bilmek önemlidir. Üçüncü basamak bir sağlık merkezinde dang humması olan hastaların klinik profillerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Güney Hindistan’da bulunan üçüncü basamak bir hastanede retrospektif gözlemsel bir çalışma yürütüldü. Ocak 2022 ile Aralık 2022 arasında başvuran hastaların medikal kayıtları incelendi. Toplam 582 hasta tarandı ve dahil etme ve dışlama kriterlerine göre kesin dang humması tanısı alan 539 hasta seçildi. Dang hummasının demografik ve klinik profili, dang humması görülme sıklığındaki mevsimsel değişim, trombositopeni derecesi, transaminit derecesi, albümin/globulin (A/G) oranı ve hastanede yatılan gün sayısı verileri toplandı. Tüm analizler Microsoft Excel 2021 kullanılarak gerçekleştirildi. Sürekli değişkenler ortalama, standart sapma, minimum ve maksimum değerler olarak sunuldu. Kategorik değişkenler frekans ve yüzde olarak sunuldu.
Bulgular: Bu çalışmaya yaş ortalaması 30,23±13,81 olan 539 katılımcı dahil edildi. Katılımcıların çoğu (%80,52) herhangi bir uyarı belirtisi göstermeden dang hummasından muzdaripti. Dang insidansı kış mevsiminde diğer sezonlardan daha yüksekti (%60,11). Uyarıcı belirti olmaksızın dang hummasından muzdarip olan katılımcılarda ciddi trombositopeni (%49,35), lökopeni (%46,20), serum glutamik oksaloasetik transaminaz seviyelerine göre 1.derece transaminit (%35,44) ve serum glutamik piruvik transaminaz seviyelerine göre 0 derece transaminit (%39,89) mevcuttu. Ayrıca bu hastaların çoğu normal A/G oranı (%63,64) ve orta düzeyde morbiditeye (%69,76) sahipti.
Sonuç: Uyarıcı belirtilerin olmadığı dang humması en yaygın dang humması türüydü. Bu hastalarda değişen derecelerde trombositopeni, lökopeni ve transaminit, orta derecede morbidite ve düşük mortalite tespit edildi. Bu çalışma, dang humması tipini ve farklı hematolojik özelliklerini, hastaların morbidite ve mortalitesi ile ilişkilendiren ve dang humması türlerinin erken tanımlanmasına ve etkili bir şekilde yönetimine yardımcı olan ilk çalışmadır.