Özet

Kronik hepatit C virüsü (HCV) enfeksiyonu hemodiyaliz hastalarında, normal popülasyona göre daha sık görülür ve bu hastalar için mortalite açısından bağımsız bir risk faktörüdür. Bu hastalarda kalıcı viral yanıt elde edilmesi çok faydalı olduğu ve elde edilecek yanıtın transplantasyon sonrasında da %90-100 oranında devam edeceği için transplantasyon planlanan tüm kronik HCV enfeksiyonu olan hemodiyaliz hastalarına hepatit C tedavisi kuvvetle önerilmektedir. Kırk beş yaşında beyaz, erkek hasta, kronik böbrek yetmezliği nedeniyle renal transplantasyon planlandığı ve kronik HCV enfeksiyonu olduğu için HCV tedavisi planlanması açısından kliniğimize başvurdu. Hasta 2007 yılından itibaren haftada üç kez hemodiyalize giriyordu. Hastaya 15 yıl önce kronik HCV enfeksiyonu tanısı konulmuş ve bu nedenle 2000 yılında 48 hafta interferon, 2004 yılında da 48 hafta pegile-interferon monoterapisi verilmişti. Her iki tedavi sonunda da tedavi sonu yanıt alınmasına karşın relaps gelişti. Hastaya 24 hafta pegileinterferon- α2a (135 μg/hafta), 24 hafta ribavirin (200 mg/gün) ve 12 hafta telaprevir (3 x 750 mg) tedavisi verildi ve hastaya haftalık kontrol önerildi. Tedavi genel olarak iyi tolere edildi ve kalcı viral yanıt gelişti. Genotip 1 kronik HCV enfeksiyonu olan hemodiyaliz hastalarında üçlü tedavi bir tedavi seçeneği olarak uygulanabilir.