Özet

Giriş: Candida dışında görülen mayalar (CDGM)’a bağlı fungemi olguları literatürde artan oranda bildirilmektedir. , ancak bu hastaların yönetimine ilişkin veriler sınırlıdır. Bu çalışma, üçüncü basamak bir üniversite hastanesinde CDGM’ye bağlı fungemili hastaların klinik özelliklerini, yönetimini, sonuçlarını ve izolatlarının antifungal duyarlılık profillerini belirlemeyi amaçlamaktadır.
Gereç ve Yöntem: Ocak 2013 ile Ocak 2022 arasında CDGM’nin neden olduğu fungemi olguları retrospektif olarak analiz edildi. Antifungal duyarlılık testleri Klinik ve Laboratuvar Standartları Enstitüsü M27-A3’e göre yapıldı.
Bulgular: CDGM insidansı 637 fungemi atağı arasında %4,9 (n=31) idi. En sık izole edilen mantar Trichosporon asahii (n=11) idi. Suşların 25’ine antifungal duyarlılık testi yapılabildi. Azol minimum inhibitör konsantrasyon (MİK) değerleri T. asahii ve T. coremiiforme suşları için düşük bulunmuştur. Saprochaete clavata izolatlarında amfoterisin-B ve vorikonazol MİK değerleri düşük, flukonazol ve ekinokandin yüksek bulunmuştur. En sık tercih edilen ampirik antifungaller sırası ile lipozomal-amfoterisin-B (n=7), vorikonazol (n=4) ve flukonazoldur (n=2). Ampirik olarak veya tanımlandıktan sonra uygun tedaviye başlanan 13 hastanın 10’u hayatta kaldı (p=0,01). Mortalite %53 (n=16) idi. Hematolojik malignitesi olan hastaların mortalitesi diğer risk faktörlerine sahip hastalara göre anlamlı olarak yüksekti (p=0,01). Uygun tedavi başlanan hastalardan üçü enfeksiyon odağının kontrol altına alınamaması nedeni ile öldü.
Sonuç: Mantar enfeksiyonu için predispozan faktörleri olan hastalarda ampirik tedavide CDGM akılda bulundurulmalıdır. CDGM’nin erken tanısına ve antifungal duyarlılık paternlerine yönelik ileri çalışmalar, bu mayaların tedavisinde klinisyenlere yol gösterecektir.