Özet
Giriş: Bu çalışma, N-metoksietil (9) ve N-benzil (10) parçalarını içeren iki yeni nitroheteroaril-1,3,4-tiyadiazol türevinin Aspergillus fumigatus’a karşı antifungal aktivitesini ve sitotoksisitesini, özellikle de hücresel düzeydeki etki mekanizmalarına odaklanarak değerlendirmeyi amaçlamıştır.
Gereç ve Yöntem: Mantar büyüme hızı mikrobiyoassay tekniği ile değerlendirildi. Hücre zarının ergosterol içeriği belirlendi ve mantar bölmelerinin morfolojik değişiklikleri elektron mikroskobu ile değerlendirildi. Vero ve Hep2 hücre hatlarına karşı sitotoksisite, hücre kültürü tekniği ile belirlendi.
Bulgular: Elde edilen verilere dayanarak, bileşik 9 25-800 μM konsantrasyonlarda %31,90-100 inhibisyon gösterirken, bileşik 10 daha yüksek konsantrasyonlarda (25-3200 µm) %24,26-100 inhibisyon gösterdi. Bileşik 9 ve 10’un minimum fungusit konsantrasyonları sırasıyla 500 ve 8000 μM; IC50 değerleri ise 43,39 ve 1008.67 μM idi. Ergosterol içeriği, her iki bileşikten de anlamlı şekilde etkilenmedi. Elektron mikroskopisi; A. fumigatus hyphae’nin deformasyonunu, hif içeriklerinin tükenmesini ve her iki bileşiğe maruz kalan mantarda hücre zarı ve zarlı organellerin yok oluşunu gösterdi. Bileşikler 9 ve 10, in vitro olarak Vero ve Hep2 hücre hatlarına karşı belirgin bir sitotoksisiteye sahip değildi.
Sonuç: Birlikte ele alındığında, sonuçlarımız her iki bileşiğin, özellikle bileşik 9’un, yaşamı tehdit eden invaziv aspergillozun ana etiyolojik ajanı olan A. fumigatus’a karşı antifungal ilaçlar geliştirmek için potansiyel adaylar olarak kabul edilebileceğini göstermiştir.
